Rođen 05.06.1946. godine u Beogradu. Školovao se u Beogradu, gdje je i diplomirao na odsjeku filmske režije Fakulteta dramskih umjetnosti u klasi profesora Aleksandra Petrovića 1971. godine. Još kao student prošao je mnoge faze rada na filmu i TV, te je 1970. godine postao član Udruženja filmskihz umjetnika Srbije (UFUS), a 1989. godine priznat mu je status istaknutog umjetnika prevashodno za režiju igranih filmova. Sedamdesetih godina počev od TV filma „Laka lova“, režirao čitav niz TV serija, između ostalih „Drži vodu dok majstori odu“, „Zeleni signal“ itd.  Zatim muzičke i dokumentarne TV filmove, kao i putopisne, iz Afrike. 1980. godine snima dugometražni igrani film „Sok od šljiva“. Zatim 1982. „Balkan Express“ koji je tokom 1983. proglašen od kritičara filmom godine u SFRJ, kao i u drugim sredinama zaključno sa Argentinom. U Larusovoj kapitalnoj ediciji „Vek filma“, posvećen 110-togodišnjici kinematografije, nalazi se „Balkan Express“ kao jedan od desetak važnijih filmova iz istorije Jugoslovenske kinematografije. 1986. godine Baletić, kao koscenarista i reditelj, realizuje takođe veoma gledan film „Uvijek spremne žene“. Iste godine, Baletić je izabran za direktora najveće producentske kuće „Avala film“ u Beogradu. Period od 1986. do 1990, smatra se poslednjim zlatnim periodom „Avala filma“ u toku kojeg je realizovao preko 20 igranih filmova sa svim jugoslovenskim kućama. Kao producent ili koproducent potpisao filmove koji su pokupili značajan broj festivalskih priznanja u zemlji i inostranstvu, npr. „Život sa stricem“ Krsta Papića, „Kuduz“ film Ademira Kevovića, „Kako je propao Rock’n’Roll“ grupe debitanata, „Granica“ Ferenca Deaka i Maširevića. 2001. godine snimio igranu TV seriju „Ultima“ i TV film „Srećna nova godina“, 2003. dugometražni dokumentarni film „Crna Gora – zemlja u pokretu“, a 2005. petočasovnu dokumentarnu TV seriju „Veliki rat“, 2005. TV film „Podgorica – Grad u pokretu“, 2006.  dokumentarac „Bitka za Crnu Goru se nastavlja“, a 2010.  je režirao dugometražni igrani film „Lokalni vampir“. 2013. režirao dokumentarni film o Petru II Petroviću Njegošu „Njegoš – jedna biografija; Noć skuplja dva vijeka“ koji je osvojio Grand Prix na festivalu u Parizu, a 2016. film „Žabljak Crnojevića“.

Od 1998. do 2001. kao vanredni profesor vodi jednu klasu studenata, na odsjeku filmske režije, na BK Univerzitetu. Od 2001. predaje filmsku režiju na FDU Cetinje, gdje dvije godine kasnije pokreće katedru filmske i TV režije, nakon čega taj odsjek u sledećih šest godina i dvije klase reditelja koncem 2009. završavaju studije. Od 2003. do 2007. godine bio direktor KIC Budo Tomović.  Od 2007. godine do 2016. godine je direktor JU Crnogorske kinoteke. 2012. godine je dobio najveće državno priznanje – Trinaestojulsku nagradu. 2014. godine stekao je status istaknutog kulturnog stvaraoca, a krajem 2018.  izabran je za vanrednog člana CANU.